علاقه مند به مراقبت های بهداشتی هستید؟ به تیم ما بپیوند و به ما کمک کنید فردای سالم‌تری را شکل دهیم!

کتابخانه بهداشت

لکنت زبان

لکنت زبان

خلاصه

لکنت چیست؟

لکنت یک است اختلال گفتاری. این شامل وقفه در جریان گفتار است. این وقفه ها ناروایی نامیده می شوند. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • تکرار صداها، هجاها یا کلمات
  • دراز کردن یک صدا
  • توقف ناگهانی در وسط یک هجا یا کلمه

گاهی همراه با لکنت، ممکن است تکان دادن سر، پلک زدن سریع یا لرزش لب ها نیز وجود داشته باشد. لکنت ممکن است زمانی که استرس، هیجان یا خسته هستید بدتر شود.

لکنت می تواند ناامید کننده باشد، زیرا شما دقیقا می دانید چه می خواهید بگویید، اما در بیان آن مشکل دارید. می تواند برقراری ارتباط با مردم را دشوار کند. این می تواند مشکلاتی در مدرسه، کار و روابط ایجاد کند.

چه چیزی باعث لکنت زبان می شود؟

دو نوع اصلی لکنت وجود دارد که دلایل مختلفی دارند:

  • لکنت رشدی نوع رایج تر است در کودکان خردسال در حالی که هنوز در حال یادگیری مهارت های گفتاری و زبانی هستند شروع می شود. بسیاری از کودکان زمانی که برای اولین بار شروع به صحبت می کنند دچار لکنت زبان می شوند. اکثر آنها از آن بیشتر خواهند شد. اما برخی همچنان به لکنت زبان ادامه می دهند و علت دقیق آن ناشناخته است. در مغز افرادی که به لکنت ادامه می دهند تفاوت هایی وجود دارد. ژنتیک نیز ممکن است نقش داشته باشد، زیرا این نوع لکنت می تواند در خانواده ها ایجاد شود.
  • لکنت نوروژنیک ممکن است بعد از اینکه کسی دچار مشکل شود اتفاق بیفتد ضربه, سرماخوردگی، یا نوع دیگری از آسیب مغزی. به دلیل آسیب، مغز در هماهنگی بخش‌های مختلف مغز درگیر در گفتار مشکل دارد.

چه کسانی در معرض لکنت زبان هستند؟

لکنت زبان می تواند همه را درگیر کند، اما در پسران بسیار شایع تر از دختران است. کودکان کوچکتر به احتمال زیاد لکنت زبان دارند. حدود 75 درصد از کودکانی که لکنت دارند بهتر می شوند. برای بقیه، لکنت می تواند تمام زندگی خود را ادامه دهد.

لکنت چگونه تشخیص داده می شود؟

لکنت معمولا توسط آسیب شناس گفتار و زبان تشخیص داده می شود. این یک متخصص بهداشت است که برای آزمایش و درمان افراد مبتلا به اختلالات صدا، گفتار و زبان آموزش دیده است. اگر شما یا فرزندتان لکنت دارید، ممکن است پزشک عادی شما را به یک آسیب شناس گفتار زبان معرفی کند. یا در برخی موارد، معلم کودک ممکن است ارجاع دهد.

برای تشخیص، آسیب شناس گفتار-زبان:

  • به تاریخچه مورد توجه کنید، مانند زمانی که لکنت برای اولین بار متوجه شده است، هر چند وقت یکبار اتفاق می افتد و در چه موقعیت هایی رخ می دهد.
  • به صحبت های خود یا فرزندتان گوش دهید و لکنت را تحلیل کنید
  • توانایی های گفتاری و زبانی خود یا فرزندتان از جمله توانایی درک و استفاده از زبان را ارزیابی کنید
  • در مورد تاثیر لکنت بر زندگی شما یا فرزندتان بپرسید
  • بپرسید که آیا لکنت در خانواده وجود دارد یا خیر
  • برای یک کودک، در نظر بگیرید که چقدر احتمال دارد که از آن بیشتر شود

راه های درمان لکنت چیست؟

درمان های مختلفی وجود دارد که می تواند به لکنت کمک کند. برخی از اینها ممکن است به یک نفر کمک کند اما به دیگری کمک نمی کند. شما باید با آسیب شناس گفتار-زبان کار کنید تا بهترین برنامه را برای خود یا فرزندتان بیابید.

این طرح باید در نظر بگیرد که چه مدت لکنت ادامه داشته است و آیا مشکلات گفتاری یا زبانی دیگری وجود دارد یا خیر. برای یک کودک، این طرح باید سن کودک شما و اینکه آیا احتمال دارد از لکنت بیشتر شود یا خیر را در نظر بگیرد.

کودکان کوچکتر ممکن است فوراً به درمان نیاز نداشته باشند. والدین و معلمان آنها می توانند راهبردهایی را برای کمک به کودک در تمرین صحبت کردن بیاموزند. این می تواند به برخی از کودکان کمک کند. به عنوان والدین، مهم است که هنگام صحبت کردن فرزندتان آرام و آرام باشید. اگر کودک شما احساس فشار می کند، صحبت کردن برای او سخت تر می شود. آسیب شناس گفتار-زبان احتمالاً می خواهد فرزند شما را به طور منظم ارزیابی کند تا ببیند آیا به درمان نیاز است یا خیر.

گفتار درمانی می تواند به کودکان و بزرگسالان کمک کند تا لکنت را به حداقل برسانند. برخی از تکنیک ها عبارتند از:

  • آهسته تر صحبت کردن
  • کنترل تنفس
  • به تدریج از پاسخ های تک هجای به کلمات طولانی تر و جملات پیچیده تر کار کنید

برای بزرگسالان، گروه‌های خودیاری می‌توانند به شما در یافتن منابع و پشتیبانی در مواجهه با چالش‌های لکنت کمک کنند.

دستگاه‌های الکترونیکی برای کمک به تسلط وجود دارند، اما تحقیقات بیشتری لازم است تا ببینیم آیا واقعاً در بلندمدت کمک می‌کنند یا خیر. برخی از افراد داروهایی را امتحان کرده‌اند که معمولاً سایر مشکلات سلامتی مانند صرع، اضطراب یا افسردگی را درمان می‌کنند. اما این داروها برای لکنت تایید نشده اند و اغلب عوارض جانبی دارند.

NIH: موسسه ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ارتباطی

موسسه ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ارتباطی

مجله NIH MedlinePlus

کارآزمایی های بالینی

بیشتر بدانید

مقاله های ژورنال