هذیان

خلاصه

دلیری چیست؟

هذیان یک حالت ذهنی است که در آن شما گیج، سرگردان و قادر به فکر کردن یا به خاطر آوردن واضح نیستید. معمولاً ناگهان شروع می شود. اغلب موقتی و قابل درمان است.

سه نوع هذیان وجود دارد:

• کم‌فعال، جایی که شما فعال نیستید و خواب‌آلود، خسته یا افسرده به نظر می‌رسید
• بیش فعال، جایی که بی قرار یا آشفته هستید
• مختلط، جایی که بین کم‌فعال بودن و بیش‌فعالی بودن تغییر می‌کنید

چه چیزی باعث هذیان می شود؟

مشکلات مختلفی وجود دارد که می تواند باعث هذیان شود. برخی از علل شایع تر عبارتند از:

• الکل یا مواد مخدر، چه از مسمومیت و چه از ترک. این شامل یک نوع جدی از سندرم ترک الکل به نام دلیریوم ترمنز است. معمولاً برای افرادی اتفاق می افتد که پس از سال ها سوء مصرف الکل، الکل را ترک می کنند.
• کم شدن آب بدن و عدم تعادل الکترولیت ها
• کم خونی
• بستریبه خصوص در مراقبت های ویژه
• عفونت، از جمله عفونت های دستگاه ادراری, ذات الریه، و آنفولانزا
• داروها. این می تواند یک عوارض جانبی از یک دارو، مانند آرام بخش ها یا مواد افیونی. یا ممکن است پس از قطع دارو قطع شود.
• اختلالات متابولیک
• نارسایی ارگان ها، از جمله کلیه یا نارسایی کبد
• مسمومیت
• بیماری های جدی
• شدید درد
• محرومیت از خواب
• جراحی ها، از جمله واکنش به بیهوشی

چه کسانی در معرض خطر هذیان هستند؟

عوامل خاصی شما را در معرض خطر هذیان قرار می دهند، از جمله:

• بودن در بیمارستان یا آسایشگاه
• کم خونی
• داشتن یک بیماری جدی یا بیش از یک بیماری
• داشتن عفونت
• سن سالمند
• عمل جراحي
• مصرف داروهایی که بر ذهن یا رفتار تأثیر می گذارد
• مصرف دوزهای بالای داروهای ضد دردمانند مواد افیونی

علائم هذیان چیست؟

علائم هذیان معمولاً به طور ناگهانی، طی چند ساعت یا چند روز شروع می شود. اغلب می آیند و می روند. شایع ترین علائم عبارتند از:

• تغییرات در هوشیاری (معمولاً در صبح هوشیارتر، در شب کمتر)
• تغییر سطوح هوشیاری
• گیجی
• تفکر بی نظم، صحبت کردن به گونه ای که منطقی نیست
• اختلال در الگوهای خواب، خواب آلودگی
• تغییرات عاطفی: خشم، بیقراری، افسردگیتحریک پذیری، هیجان بیش از حد
• توهم و هذیان
• بیاختیاری
• مشکلات حافظه، به ویژه با حافظه کوتاه مدت
• مشکل تمرکز

هذیان چگونه تشخیص داده می شود؟

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است از ابزارهای زیادی برای تشخیص استفاده کند:

• سابقه پزشکی، که شامل پرسش در مورد علائم شما می شود
• معاینات فیزیکی و عصبی
• تست وضعیت ذهنی
• آزمایشگاه و تصویربرداری تشخیصی تست

دلیریوم و زوال عقل علائم مشابهی دارند، بنابراین تشخیص آنها از هم سخت است. آنها همچنین می توانند با هم رخ دهند. دلیریوم به طور ناگهانی شروع می شود و می تواند باعث توهم شود. علائم ممکن است بهتر یا بدتر شوند و می توانند برای ساعت ها یا هفته ها ادامه داشته باشند. از سوی دیگر، زوال عقل به کندی ایجاد می شود و توهم ایجاد نمی کند. علائم پایدار هستند و ممکن است ماه ها یا سال ها ادامه داشته باشند.

راه های درمان هذیان چیست؟

درمان دلیریوم بر علل و علائم هذیان تمرکز دارد. اولین قدم شناسایی علت است. اغلب، درمان علت منجر به بهبودی کامل می شود. بهبودی ممکن است مدتی طول بکشد - هفته ها یا گاهی حتی ماه ها. در این بین، ممکن است درمان هایی برای مدیریت علائم وجود داشته باشد، مانند:

• کنترل محیط، که شامل اطمینان از ساکت بودن و روشن بودن اتاق، داشتن ساعت یا تقویم و حضور اعضای خانواده در اطراف است.
• داروها، از جمله آنهایی که پرخاشگری یا بی قراری را کنترل می کنند و در صورت وجود درد، مسکن ها
• در صورت نیاز، اطمینان حاصل کنید که فرد دارای سمعک، عینک یا سایر وسایل ارتباطی است

آیا می توان از هذیان پیشگیری کرد؟

درمان شرایطی که می تواند باعث هذیان شود ممکن است خطر ابتلا به آن را کاهش دهد. بیمارستان ها می توانند با پرهیز از داروهای آرام بخش و اطمینان از اینکه اتاق ساکت، آرام و روشن است، به کاهش خطر هذیان کمک کنند. همچنین می‌تواند به حضور اعضای خانواده در اطراف و برخورد همان کارکنان با فرد کمک کند.

کارآزمایی های بالینی

• ClinicalTrials.gov: دلیریوم موسسه ملی بهداشت

جزوه های بیمار

• هذیان دایره المعارف پزشکی
• هذیان ترمنز دایره المعارف پزشکی

بیشتر بدانید

• هذیان Merck & Co.، Inc.
• دلیریوم: عوارض جانبی درمان سرطان موسسه ملی سرطان
• دلیریوم: مسائلی برای بزرگسالان مسن بنیاد سلامت AGS در سالمندی
• موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی
• معضل دلیریوم در بیماران مسن موسسه ملی در سالمندی
• چه بپرسیم: دلیریوم بنیاد سلامت AGS در سالمندی

مقاله های ژورنال

• هذیان